sobota, 10 stycznia 2015

Grudzień 2014

Tamten miesiąc zaczęłam od spaceru do centrum, gdzie w okolicach małego, wybudowanego jakieś dwa lata temu jedynego kina w mieście zapalali światełka na choince. Chyba całe miasto się zebrało, a w tłumie rządziły młode matki z wózkami. Dwukrotnie o mało nie zostałam staranowana. 
Jakaś baba  na małej scenie fałszowała "najnowsze hity", z czego z K. serdecznie się uśmialiśmy wyjąc w akompaniamencie, a potem... potem zaczęło się odliczanie do zapalenia światełek. I nawet fajerwerki puścili! Normalnie jak w nowy rok, stanęliśmy przytuleni czekając na wielkie bum. A to raczej wyszło bum z angielskiego, czyli dupa, bo ten choinkowy badyl został przystrojony (niezgrabnie) w chyba tylko jeden sznurek białych(!) światełek. Pełna nadziei na feerię barw zwyczajnie parsknęłam śmiechem. Mimo wszystko dobrze się bawiłam, lubię widzieć życie po zmierzchu.
Tydzień później odbyła się pamiętna impreza świąteczna z pracy...  Latałam po galerii szukając jakiejś sukienki i szpilek - to zupełnie nie w stylu Kamińskiej. Zresztą te grudniowe wydatki leżą teraz na dnie szafy smutne jak opakowania po wystrzelonych fajerwerkach.
Przyjęli u mnie trzy nowe polki, z dwiema mam dobry kontakt. Monika zdaje się ma adhd, a Sylwię znam od dziewięciu lat. To do niej poszliśmy na "piwo" (czyli w moim przypadku z trzy plus kieliszek) na rozgrzewkę. A potem lekko podpici ruszyliśmy do pobliskiego pubu. Przy drzwiach spotkaliśmy szefową, z którą potem na dworze wyśpiewywałam tą durną piosenkę - all about that bass... Weszliśmy do sali, specjalnie przyszliśmy wcześniej żeby zająć miejsca. Pod ścianami stały cztery duże stoły, a przy tarasie do palenia znajdował się kawałek parkietu. Co chwilę lataliśmy palić, nawalona Monika już po dwóch godzinach bez słowa zniknęła. Pamiętam, że wyszłam z kibla i baba której powiedziałam żeby sobie kupiła filadelfię zamiast finlandię (byłam już pijana, więc nie mam się czego wstydzić:D) wskazała na okno, gdzie Monika akurat wsiadała do samochodu swojego ex. 
Najwięcej czasu spędziłam z moim przełożonym, koleś w średnim wieku, który normalnie nie pali a palił cygara. Ze swoimi suchymi żartami rządzi, poprawia nastrój w pracy. Po kilku godzinach picia razem z jakimś gościem wpychał K. za mną do kibla (rozumiecie, mój przełożony). Był też facet z magazynu, nowy u nas, co chwilę podchodził i z bananem na twarzy pytał jak tam, albo mnie obejmował. Dopiero jak wytrzeźwiałam domyśliłam się, jak musiał być nawalony, a nie wyglądał! Ach, i wygrałam na loterii wino, zupełnie jak w tamtym roku! Od razu spróbowałam oznajmiając wszem i wobec, że jest takie sobie. 
W mieście, zresztą jak w każdym, znajduje się zła dzielnica. Kilka lat temu ludzie bali się tam chodzić, a polaków tępiono (mieszkali tam bo tanio). Nazwijmy tą dzielnicę Downtown. Stałam z managerem, przełożonym i cholera wie kto tam jeszcze był i nagle nawiązał się temat o Downtown. Ja na to "Fuckin Downtown... they're gonna fuckin smack your fuckin face..." bełkotałam. Przełożony najpierw był w szoku, potem wybuchnął śmiechem, a krzykliwa baba z drugiej zmiany podbiegła do mnie z rykiem: co ty masz do Downtown?! Ja tam mieszkam! Ja na to, że nic ale to fuckin Downtown. A ona mnie przytuliła i się ze mną zgodziła. Czaicie tą fazę?! 
No i na do widzenia zaliczyłam glebę. Nawet nie dlatego, że byłam pijana, źle stanęłam na schodku wychodząc na fajkę. Wszyscy do mnie podbiegli, K. dramatyzował, czy przypadkiem nie skręciłam sobie kostki, a potem gdzieś zniknął. Szefowa potem śmiała się, że nawet podczas upadku nie uroniłam kropli ze szklanki (boję się myśleć, ile w siebie wtedy wlałam piwa i martini...). Impreza dogorywała, a wszyscy potem mi ten upadek wypominali. Szkoda, że nie widzieli jak Łepetyna (dziewczyna w moim wieku, ma za dużą w stosunku do ciała głowę) pierdzielnęła przed wyjściem na prostej drodze... cóż, ale to już kwestia (nie)szczęścia Kamińskiej.
Czyli, ogólnie mówiąc, jeden wielki chaos, strzępek pijanych wspomnień. 

Święta jakoś zleciały. Zmęczenie po pracy dobiłam martini, wypiłam pół butelki i potem język mi się przez chwilę plątał. Pies - nazwijmy go Brzydal (bo Pies to śp Pies, niedługo minie rok od jego śmierci) - był całkiem grzeczny, a facet mamy starał się być miły. Taki świąteczny rozejm chociaż wolałabym żeby go nie było. Sylwester? Chyba lepszy był w zeszłym roku. Nie byłam aż tak nawalona jak na imprezie z pracy, przez ostatnie miesiące zwyczajnie się przepiłam i nie miałam najmniejszej ochoty na zgona. Nowego Roku nie odczułam. Pamiętam mój przypadkowy ślizg przez całą szerokość chodnika do drzwi taxi, jak pytałam czy pan taksiarz nie wpadnie do nas na kielonka (z żalem odmówił) i jak piliśmy szampana o północy. Wtedy już ze zmęczenia - bo tego dnia pracowałam - doznałam lekkiego zaniku pamięci. Chyba składaliśmy sobie życzenia, chyba byłam całkiem zadowolona... zrzędziłam, że nie ma żadnych zdjęć z sylwestra, a okazało się że K. ma na telefonie kilka naszych wspólnych właśnie jak trzymam szampana. Za cholerę tego nie pamiętam.

Fotorelacja :>


Kiedy szukałam dla mamy prezentu, zakochałam się w tej szkatułce na topie książek. Wspominałam już o mojej fazie na pudła, skrzyneczki itd tutaj. Także książki i szkatułka to prezenty ode mnie dla mnie. Po lewej obok subwoofera kartka świąteczna od kurde Taniejksiążki! Tyle tam nakupiłam, że chyba jestem vipem, bo podpisał ją sam właściciel załączając w prezencie skromny talon na 10zł. A talon pod talonem jest od brata, który też mi kupił książki (nie wiedział, co kupić, a ja nic w sumie nie potrzebowałam... książki zawsze mnie ucieszą).


Przedświąteczny relaks i kubek który kupiłam, kiedy szukałam kiecki. Trochę jak po LSD.


Shocking. W piątek 26ego w nocy spadł śnieg! Najpierw myśleliśmy, że to tylko przelotny z deszczem, ale po dwóch godzinach już było grubo zasypane. Padał całą noc i trzymał się równy tydzień. Słaby widok z mojego okna.


Na koniec zalotnie uśmiechnięty Brzydal :)

19 komentarzy:

  1. I to jest relacja, na którą czekałam z ust brata... a tu guzik :P

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No co, nie chciał oglądać patologicznych skutków nadmiaru alkoholu :D

      Usuń
    2. Robisz z niego wrażliwca, tymczasem to po prostu dzikus :D

      Usuń
    3. Czemu tak brata mówisz?! :D

      Usuń
  2. Mówisz, że zapalenie światełek na choince w mieście to aż takie wydarzenie? Nigdy bym nawet o tym nie pomyślała o_O

    Brzydal to nie brzydal, tylko raczej Przystojniak... :P

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No, bo towarzyszył temu taki jakby festyn. :)

      No tak, wszyscy pytają czemu mówię na niego Brzydal, chyba dlatego że go nie lubię. Pożarł mi cztery pary majtek ;p ale na tym zdjęciu jego uśmieszek rządzi ;D

      Usuń
    2. No to w sumie trochę wyjaśnia to "wielkie wydarzenie" :D
      No to też wiele wyjaśnia. Ciapów/butów nie je, tylko majtki? Jakiś mały odmieniec :D

      Usuń
    3. Małe miasta, musieli urozmaicić:P
      Haha mały odmieniec, mały zboczeniec! :D w swojej karierze jak na razie zjadł tylko jednego buta ;p

      Usuń
    4. W sumie może coś w tym jest :D Ale właściwie - im większe miasto, tym bardziej "obfite" ozdoby i to powinno być większe wydarzenie. No chyba, że się nie znam o_O
      To może mu po prostu buty nie smakują? XD

      Usuń
  3. Pragnę mieć takiego "brzydala" w przyszłości :D
    I właśnie przypomniałas mi, że ja też będę musiała pobiegać za kiecką, bo za miesiąc na imprezę idziemy... a to też kompletnie nie w moim stylu xD

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niegrzeczne to, bydlak taki :p
      Na koniec zdjęłam szpilki i szłam w butach K., nie wiem jak można tak długo w takim przebraniu wytrzymać... :D

      Usuń
  4. Brzydal jak na Brzydala całkiem fajny :)
    Fajne kartki dostajesz, od samych prezesów :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Po alkoholu to pewnie nawet chce się śpiewać coś z disco polo :D
    A, i uroczy ten Brzydal :P

    OdpowiedzUsuń
  6. haha grubo :) no ale okres około świąteczny zawsze pełny jest atrakcji.
    U nas tez co rok jest takie firmowe Christmas Party na które tradycyjnie jak co rok nie poszedłem. Jakoś mnie w ogóle nie ciągnie na te imprezki. mam dosyc tych mord w ciągu tygodnia i jeszcze mam je oglądać po pracy? do tego zapite takie? nie, to za dużo.
    Fajny piesio, taki ładny brzydal ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hehe rozumiem to. U mnie na szczęście tylko dwie osoby, na których widok mam ochotę złapać za jakiś ciężki przedmiot.

      Usuń
  7. Fajne masz te imprezy z pracy. :D Aż sobie to wszystko wyobraziłam i uśmiech nie schodził mi z twarzy. :)
    A Brzydal jest bardzo ładny. :D

    OdpowiedzUsuń
  8. Czas świąt dostarczył Ci wiele atrakcji :)
    Mina psa jest bezcenna! ;D

    OdpowiedzUsuń
  9. Spojrzenie Brzydala jest przecudowne po prostu :D
    Grudzień minął Ci imprezowo, a ta impreza pracownicza... każdy chciałby miec taką imprezę chyba ;P

    OdpowiedzUsuń
  10. życie po zmierzchu! ♥jej, ale super.
    lepiej śpiewaj to: https://www.youtube.com/watch?v=Z6xXEaWz5Iw
    lubię te Twoje melanżowe relacje :D piłabym z Tobą.

    OdpowiedzUsuń

Lubię wywody, dywagacje i anegdoty. Nie mam też nic przeciwko krótkim, sensownym komentarzom. Pisz śmiało, ale nie zapomnij przeczytać co komentujesz.

Kamińska pozdrawia!