Miesiąc 1

Kamińska zdecydowała się na (tutaj było słowo "krótkie", które po napisaniu posta usuwam!) podsumowanie zeszłego miesiąca.
Bo początek nowego miesiąca jest i czemu by nie?
Maj był dla mnie łaskawy, że się tak wyrażę. Obawiam się, że niedługo uderzy we mnie równowaga, w którą święcie wierzę, bo już nie raz się to na mnie sprawdziło. A oto moja myśl inspirowana jakąś opinią na jakimś forum, którą przeczytałam baaardzo dawno, ale wbiła mi się w pamięć - że Bóg to nie postać, na jaką jest kreowany, a byt który dba o równowagę. To by rozwiązywało teksty typu "gdzie ten nasz Pan, kiedy źle się dzieje". Pieprzę głupoty? Być może. Jestem zmęczona i to również wpływa na fakt, że zboczyłam z tematu. Czekam aż K. powie w końcu, że ma już dosyć mojej gadaniny. Jak to było w Uwikłaniu Miłoszewskiego; nie pamiętam, czy była to myśl Szackiego, głównego bohatera, czy cytat, ale brzmiało sensownie - że po latach wkurza nas w ukochanej osobie to, co kiedyś najbardziej nas fascynowało. Miłoszewskiemu chylę czoła za poglądy i za to, co osiągnął na rynku wydawniczym. Taa, znowu zbaczam. 
Tak więc jak już wspomniałam, maj był dla mnie dobrym miesiącem. 

Przeżycia Nasze pierwsze wspólne wakacje (i w ogóle moje pierwsze wakacje od lat), na które zapracowaliśmy i sądzę, że w pełni zasłużyliśmy. No i sympatyczny grilo-melanż po powrocie z trzema whisky, na którym padałam ze zmęczenia o 6 rano, a nie z przepicia. Wow. No i K. kupił mi torcik na urodziny, co było chyba jednym z najpiękniejszych zaskoczeń, jakie przeżyłam. 

Książki W sumie wszystkie, które czytałam, miło mnie zaskoczyły i to nie tylko w tym miesiącu, ale i dotychczas w tym roku, który zaczęłam od Baśniarza. Zdecydowanie warto wspomnieć i polecić, chociaż to styczeń był a nie maj. Oczywiście co kto lubi, ale dla mnie to było naprawdę COŚ. Zaniepokoiła mnie i zapadła w pamięć szczególnie przez nietuzinkowe zakończenie. Kolejna książka autorki czeka na mnie na półce. No i moje wielkie odkrycie, Etgar Keret. Słyszałam o autorze wcześniej, ale jakoś mnie nie przyciągnął. A potem trach, kupiłam Nagle pukanie do drzwi i ogarnął mnie ślepy zachwyt! :D Proste, krótkie opowiadania, a z zawartą ogromną dawką emocji i przekazu. Podobnie jak z Munro, jego opowiadania czasem do mnie wracają i odkrywam w nich coś nowego. Ostatnia w maju książka, jaką czytałam, to Szamanka od Umarlaków. Duży potencjał; ciekawi bohaterowie i motywy, ale niby cały czas coś się dzieje, a brak napięcia. Wątki za mało rozwinięte, przeskakujemy z miejsca na miejsce. Ponoć druga część jest lepsza, oby!

Filmy Ten film oglądałam, zdaje się, na początku maja. Przed wschodem słońca, według mnie świetny. A może to dlatego, że jestem (w każdym razie byłam, bo teraz nie mam kiedy siedzieć po nocach, albo jestem zbyt zmęczona) nocnym markiem. Przypadkowe spotkanie bujającej w obłokach Francuzki i stąpającego po ziemi Amerykanina. Spontanicznie decydują się spędzić razem noc i żeby nie było - spacerują po mieście i rozmawiają. Szczególnie zapadł mi w pamięć tekst chłopaka "jak może być możliwa reinkarnacja, jeżeli na początku było tak mało ludzi? A może dusze się rozszczepiły i dlatego jesteśmy tacy roztargnieni". Trochę trzeba się na nim skupić, bo film składa się głównie z rozmów - tu w pubie z piwem przy maszynie do grania ona opowiada mu anegdotę z przeszłości, tam koło rzeki (kanału?), przy którym siedział bezdomny poeta z papierosem w zębach "dajcie mi słowo, to napiszę wam wiersz". Nie przepadam za Julie Delpy, ale tam dało się ją znieść bo była jeszcze młoda ;)