Miesiąc 5 & 6

Mam tydzień wolnego. I od prawie tygodnia miałam otwartą zakładkę z postem, który chciałam opublikować...

brzmienieee 

Cóż się działo przez te dwa miesiące... Urodziny Młodziaka, na których miałam spinę z jego wulgarnym wujkiem, a G. spalił sobie włosy na ręce przy grilu i stłukł kieliszek schylając się po kawałki stłuczonej szklanki. 

Melanżowałam na parkingu do pierwszej z K., ze Stachem (chyba pamiętacie Stacha?!) i Arkiem. Kiedy padło pytanie związane z czytaniem, Stachu jak zwykle pozamiatał: ja? ja to tylko streszczenia... jak kończyło mi się piwko, podsuwał mi swoje warki i gadał, że wyglądam jak Margaret (wzrok miał już błędny, doprawdy).

W któryś piątek, po tym jak zaczęłam truć K. że ciągle chodzimy do tej samej kawiarni na kawę, wybraliśmy się na poszukiwanie jakiejś knajpki. Spotkaliśmy Krzaka - który kilka godzin później minął nas bujając się od ściany do krawężnika i z powrotem. Krzaka zwykle spotyka się przelotnie, raz na kilka miesięcy. Co robisz, chcesz szluga, gdzie idziesz, na razie. Tym razem Krzaku, jak nigdy, gadał i gadał, proponował nam kawę w tej kawiarni od której akurat chcieliśmy uciec, częstował papierosami bo "skądś" miał grubą wypłatę. Jak zwykle nas mija w przelocie, tak wtedy trudno nam było się go pozbyć, choć K. nie sugerował, a stwierdzał że akurat chcemy być sami i gdzie może nas innym razem znaleźć. Swoją drogą ostatnio Krzaka widzieliśmy, był po czymś, gadał coś o Bogdanie i tanim mleku, a potem poszedł w swoją stronę.

Szliśmy w mżawce dopijając kawę od Krzaka. Mijaliśmy puby, te w centrum są staroświeckie i pełne starych ludzi. Minęliśmy British Heart Foundation i wtedy K. mnie zatrzymał. Spojrzałam w zaułek między BHF a przesiąkniętym kadzidłami sklepem z magicznymi przedmiotami. Stał tam stoliczek obłożony kraciastą ceratą, pod nim płynęła stróżka deszczówki. Dalej w głębi otwarte drzwi zapraszały ciepłym światłem i skwierczeniem smażonego żarcia. W środku była tylko kobieta z córkami, które szybko się zmyły. Usiedliśmy w rogu i zamówiliśmy piwo i pity. Nie chciało mi się stamtąd wychodzić... jeszcze tego wieczora spotkaliśmy Młodziaka, razem z K. kupili zdrapki i włączyli fantazję dotyczącą dużej wygranej:

L: A co byś mi kupił?

Młodziak (uniesionym, lekko podpitym głosem): No, tobie L. kupiłbym mieszkanie... apartament. Wyposażyłbym w wielkie łoże w kształcie serca (?!). Ale, przede wszystkim, wyjebałbym wszystkie drzwi i okna i wstawił dźwiękoszczelne ściany, bo co jakbym się najebał i spał u was? Tak jak w urodziny K. jak spałem w salonie a wy nade mną...

Żadna elegancja, ale mniami ;D

Któregoś dnia zachciało mi się obejrzeć film i z braku laku włączyłam Pretty Little Liars. I powiem Wam, że grubo mi się ten serial wkręcił! PLL powstały na podstawie serii książek, a że autorka jest w trakcie pisania innej serii (Gra w kłamstwa), kupiłam dwie pierwsze części i obym nie żałowała, że Słodkie kłamstewka oglądam zamiast czytać.

Jednymi z książek, które w ostatnim czasie przeczytałam była seria Wiatr. Przyjemnie się czytało, ale spodziewałam się czegoś lepszego. Naprawdę trudnej dziewczyny, która razem z tym tajemniczym chłopakiem zapominała się błądząc wzrokiem w chmurach. A dostałam serię z wątkiem fantastycznym dla dzieciaków o kilkorgu przyjaciołach wchodzących w dojrzałość. 

Achhh! Musicie też wiedzieć, że dostałam w pracy stały kontrakt! Jasne, nie chcę tam spędzić całego życia, ale zawsze dobre to na początek. Cieszę się, bo chociaż pracuję z porządnymi i pomocnymi ludźmi, a w trakcie pracy nikt mi nie patrzy na ręce. Radio gra. Papierosy spalają się szybciej... Każdy by przeniósł tutaj złote góry, ale ma zajęte ręce